<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/8045115954687695420?origin\x3dhttp://fatima-medina.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Warning

EXTREMELY HIGH EMOTIONAL CONTENT.
Proceed with caution.

Basics

Here's my nth attempt at creating a decent blogging site. I've had so many old blogs, and they're all rotting in cyberspace with memories that I'd rather not return to, so I'm starting from scratch. AGAIN.

I'm Fam. I've been around Planet Earth for 16 years and counting, though people often think I'm a lot older than my actual age (for who knows why). I love the color red, dark chocolate, bananas and breezy, sunny days.

I love dancing, singing out of nowhere, taking pictures, going on long, leisurely walks, enjoying food, writing to my heart's content, drawing, painting and indulging in crazy-sensible conversations with crazy-sensible people.

My moods swing like a pendulum, and yes, I am one of those people who overreact, over-think, and overeat. There's no better way to get to know me than to actually listen... and if you can, speak up. Don't worry, I won't bite... except if your grammar and intentions are atrocious. ;)

Tagboard


Archives

By post:
Blogger: My Depository of Awful Thoughts, Full-Length
I don't think I know how to let go.
After a long time, here I come again.
It's been so long. Damn.
It's time to move on, Fam.
I miss the way things used to be.
I wanted to write poetry, then prose, then... BULL...
"...If it's worth having, it's worth fighting for." ♥
Just a quick one before I go
Short and sweet, this one shall be :)

By month:
February 2010 / March 2010 / April 2010 / May 2010 / June 2010 / July 2010 / November 2010 / December 2010 / January 2011 /

Credits

Layout and codes by:dawnoflights
Images from: Foto_decadent
Textures: Dearest / Looks like rain
Icons from: furlights

Buhay is life in Filipino.

Sinungaling ka. Hindi mo na lang sinabing gusto mong maghanap ng panibagong pugad. Pinaikot-ikot mo pa ako't PINAASA. Pero ang tanga ko rin kasi, umasa ako kahit na alam kong wala nang dapat asahan pa. Kaya, oo, aaminin ko na ang nararamdaman ko ngayon ay bunga ng kalokohang noon pa ma'y atin nang nagawa. Wala sa aking pakay ang maghugas-kamay sa sitwasyon natin ngayon. At medyo nakakaiba na ang pakiramdam ng paggamit ng "natin" o anumang salitang mag-uugnay sa atin bilang isang tauhan. Matagal ka na rin palang nawala, at hanggang sa gabing ito, nag-ilusyon ako na nariyan ka pa.

Pagkakamali palang ipaglaban ang isang pagmamahal na maglalaho rin pala.

Paniniwalaan ko pa ba ang mga sinabi mo sa akin kailan lang? Ang malamig mong tinig... wala nga bang bahid ang mga salitang bumukal sa iyong bibig? Paniniwalaan ko pa ba ang iyong mga yakap at halik? May panghahawakan pa ba ako sa mga hagod mo sa aking pighati? Tatanggapin ko ba ang paghingi mo ng tawad? Este... kaya ko pa bang magpatawad?

Sinasagad na nito ang kakayanan kong magtiis ng sakit at magpatawad ng pagkakamali.

Walang pakundangan mong isinusupalpal sa pagmumukha ko ang pagkakatuklas sa isang panibagong taong gusto mong mahalin. Hindi mo man lang inisip na masakit 'yun sa akin, lalo na't ALAM MONG hindi pa tapos ang lahat para sa akin. Kung akala mo'y manhid ako, nagkakamali ka. Hindi man ako ubod ng bait, pero hindi pa ako aabot sa antas ng iyong pagkamanhid.

Bakit gusto mo pang pagdudahan ka? Maging kapani-paniwala ka naman kahit minsan. Hindi astig ang mangwasak ng puso't isip ng ibang tao. Huwag mo nang palabuin ang lahat. Wala na halos masilayan ang mata ng pusong halos bulag na.

You should have known better than that.
Now, as you go on and shamelessly profess your adoration for someone else...

I am left clueless as to what to do. Except maybe write and tell myself that this love is unrequited... and I have to let go.

TANGINA.

posted on Sunday, December 19, 2010 @ 7:36 AM